Vikipedi, özgür ansiklopedi
 |
Fizik ile ilgili bu makale bir taslaktır. Makalenin içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. |
Elektrik iletkenliği bakımından , iletken ile yalıtkan arasında kalan maddelerdir.
Normal durumda yalıtkan olan bu maddeler , ısı , ışık , manyetik etki ya da elektriksel gerilim gibi dış etkiler uygulandığında bir miktar valans elektronları serbest hale geçerek iletkenleşirler. Uygulanan bu dış etki ya da etkiler ortadan kaldırıldığında yarı iletkenler , yalıtkan hale geri dönerler. Bu özellik elektronikte yoğun olarak kullanılmalarını sağlamıştır.
Yarı iletkenlerin valans yörüngelerinde 4 elektron bulunur. Bu yüzden yarı iletkenler iletkenlerle yalıtkanlar arasında yer almaktadır. Elektronik elemanlarda en yaygın olarak kullanılan yarı iletkenler germanyum ve silisyumdur.
Tüm yarı iletkenler son yörüngelerindeki atom sayısını 8 'e çıkarma çabasındadırlar. Bu nedenle saf bir germanyum maddesinde komşu atomlar son yörüngelerindeki elektronları Kovalent bağ ile birleştirerek ortak kullanırlar.Atomlar arasındaki bu kovalent bağ germanyuma kristallik özelliği kazandırır. silisyum özellik olarak germanyumla hemen hemen aynıdır.
Yarı iletkenli elektronik devre elemanlarında daha çok silisyum kullanılır. Silisyum ve germanyum devre elemanı üretiminde saf olarak kullanılmaz. Bu maddelere katkı katılarak pozitif ve negatif maddeler elde edilir. Pozitif (+) maddelere "P tipi", Negatif (-) maddelerede "N tipi" maddeler denir.
Yarı iletkenler ; germanyum , silisyum , selenyum gibi elementler olabildiği gibi , bakır oksit , galyum arsenid , indiyum fosfür , kurşun sülfür gibi bileşikler de olabilir.
