Vikipedi, özgür ansiklopedi
Warfarin, antikoagülan bir ilaç.
Etki mekanizması
Warfarin, K vitamininin normal metabolizmasını bozmaktadır. K vitamini, K vitaminine bağımlı pıhtılaşma faktörlerinin amino-ucunda yer alan spesifik glutamik asit rezidüelerine bir karboksil grubu ekleyen hepatik bir enzim olan gama karboksilazın kofaktörüdür. Fosfolipit membranlara bağlanabilmeleri için, bu faktörlerin gama karboksilasyonu gereklidir. Warfarin, gama karboksilaz için gerekli bir kofaktör olan K vitamininin redüklenmiş formunu oluşturmaktan sorumlu bir enzim olan K vitamini epoksit redüktazı inhibe etmektedir. Warfarin varlığında, pıhtılaşma faktörleri üretilmekte; ancak gama karboksilaz ile fonksiyonel formlarına dönüşmeleri inhibe edilmektedir; bu da antikoagülan bir etki oluşturmaktadır.
Warfarin'in başlatılması ve takibi
Warfarin, kullanılmaya başlandığında o anda dolaşımda var olan pıhtılaşma faktörlerini inhibe etmediğinden, genellikle yeterli bir antikoagülan etkiye ulaşması 4 ila 5 günü bulmaktadır. Gerekirse, warfarin terapisinin ilk günlerinde hastada antikoagülasyonun oluşması için heparin kullanılmalıdır. Genellikle, hastalar warfarine başladıktan sonra en az dört gün heparin almalıdırlar; pek çok uzman terapötik warfarine bağlı antikoagülasyona ulaşıldıktan sonra 1 ila 2 gün daha heparine devam edilmesini önermektedirler. Warfarinin yükleme dozlarından sakınılmalıdır; çünkü kanamayla sonuçlanabilmektedir. Warfarinin tipik başlama dozu; yetişkinler için günde 5 mg'dır. Çok yaşlı bireylerde günde 2.5 mg kullanılmalıdır. Çok yaşlı bireylerde, warfarini potansiyalize ettiği bilinen ilaç alanlarda (mesela amiodarone) ve K vitamini alımı azalmış hastalarda doz azaltılmalıdır. Warfarin terapisi dikkatli bir şekilde takip edilmelidir; çünkü antikoagülan etkisi bireyden bireye değişebilmektedir. Warfarini'in takibinde kullanılan laboratuvar testi protrombin zamanıdır (PT). Warfarin terapisi PT'yi uzatmaktadır.
